Na dwa tygodnie przed zostaniem geiko, czyli przed ceremonią erikae, maiko nosi nie tylko charakterystyczną fryzurę sakko, ale ma również czernione zęby. Ten zwyczaj wywodzi się już z czasów antycznych i zaniechano go w epoce Meiji. Zabieg barwienia zębów na czarno nazywa się ohaguro i był sposobem pokazania, że młoda dziewczyna weszła w dorosłość, najczęściej miało to miejsce pod wpływem zmiany stanu cywilnego. Ten trend został zaczerpnięty z Chin i Azji Południowo-Wschodniej. W przypadku gejsz, ten zabieg ma pokazać gotowość maiko, aby stać się wykwalifikowaną geiko.

Metoda
 

Czernienie osiągano za pomocą roztworu żelaza w kwasie octowym (kanemizu). Do niego dodawano sproszkowane żołędzie oraz taninę. Preparat nakładany był raz na dzień lub co kilka dni. Zwyczaj ten ma swoje uzasadnienie w buddyzmie. Kości (jak i w ogóle "wnętrze ciała") były dawniej uważane za „nieczyste”, dlatego czerniono białe zęby. Pozostałością po tym przesądzie jest popularny do dziś gest zakrywania dłonią ust w czasie śmiechu.

Historia zmian ohaguro

Do okresu Heian, zęby mogła czernić tylko arystokracja, zarówno kobiety jak i mężczyźni po osiągnięciu dojrzałości oraz w trakcie świąt. Zwyczaj ten był również stosowany w rodzinie carskiej do epoki Edo.
W okresie Muromachi, ohaguro było ogólnie postrzegana wśród dorosłych, ale gdy wszedł okres Sengoku stosowano go również aby przygotować się do fikcyjnych politycznych małżeństw. Córki dowódców wojskowych już w wieku 8-10 lat, które były przeznaczone na zamążpójście, czerniono im zęby na znak ich "pełnoletności".
Po okresie Edo zęby mogły barwić kobiety zamężne, niezamężne kobiety powyżej 18 roku życia, prostytutki i gejsze. Mieszkańcy obszarów wiejskich, ohaguro mogli wykonać tylko w czasie specjalnych uroczystości, takich jak Matsuri, uroczystości weselnych i pogrzebowych.
W dniu 5 lutego 1870 r. rząd zakazał praktyki ohaguro, a sam proces jego wykonywania stopniowo zanikł. W czasach współczesnych, jedyne miejsca gdzie ohaguro można zobaczyć to: hanamachi, gdzie gejsze barwią zęby przed mianowaniem na geiko, podczas niektórych Matsuri oraz w filmach.