Kim był i dlaczego piszę o Sadanobu III Hasegawa? Hasegawa to twórca drzeworytów, żyjący w latach 1881 - 1963. Jego specjalizacją było przedstawianie na wydrukach stereotypowych japońskich postaci, jak samuraje, bijin, czyli pięknych kobiet w tym gejsz oraz aktorów z teatru kabuki i kukiełek bunraku.
Tuż po Drugiej Wojnie Światowej serię drzeworytów z wizerunkiem gejsz Hasegawy, wydrukował wydawca Uchida mieszczący się w Kioto w 1950 roku.
 

Krytycy wypowiadali się, że te druki zostały wykonane na rynek amerykański w celach propagandowych, głównie dla żołnierzy stacjonujących w Japonii i dla zagranicznych turystów. Tłumaczyli, że pokazywały one japońskie wizerunki postaci, które miały niewiele wspólnego z rzeczywistością kraju w pierwszej połowie XX wieku.
Cóż, w tej kwestii należy im przyznać rację, gdyż kolorowe i pełne życia druki nijak się miały do szarej codzienności powojennej Japonii. Japonia była zdewastowana. We wszystkich wielkich miastach (z wyjątkiem Kioto) przemysłowa i transportowa sieć doznała poważnych uszkodzeń. Istniał także poważny niedobór żywności, który był jednym z najważniejszych problemów po wkroczeniu wojsk Amerykańskich do Japonii.

Ja osobiście uwielbiam prace Hasegawy, głównie przez zachowanie wielu szczegółów wyglądu gejsz. Bardzo widoczne są zachowane drobne elementy ozdób we włosach, motywów na kimonach oraz obi. Gejsze zostały przedstawione w różnych sytuacjach m.in w trakcie spaceru, przygotowywania ceremonii parzenia herbaty, gry czy w trakcie tańca. Duże ilości zdjęć drzeworytów tego autora można zobaczyć w galerii - tutaj. Należy również nadmienić fakt, że w pracach Hasegawy prezentowane były tylko maiko, cóż można to pewnie wyjaśnić faktem, że są one bardziej tzw. kolorowe, patrząc na wygląd niż geiko.

Więcej nawiązań motywu "gejsza w sztuce" znajdziesz w powiązanych wpisach.