Czas II wojny światowej oraz okres tuż po jej zakończeniu zszargały dobre imię gejsz.

Podczas okupacji Japonii, amerykańscy żołnierze korzystali z usług seksualnych japońskich prostytutek, które podawały się za gejsze. Nieznajomość japońskiej kultury spowodowała, że Zachód utożsamia gejsze z luksusowymi prostytutkami, co jest w pełni błędne. Gejsza była w porównaniu do japońskich żon osobą niezależną, wykształconą i utalentowaną. Umiała prowadzić rozmowy na tematy polityczne jak i zachwycić mężczyzn żartami lub oczarować za pomocą flirtu. Jeśli zakochała się w swoim kliencie, mogła wejść w nim w zażyłą relację, nigdy jednak nie były to jednorazowe przygody. Związek taki był oficjalnie dokumentowany i trwał zazwyczaj kilka, a nawet kilkanaście lat. Taka znajomość mogła zakończyć się ślubem – wówczas jednak kobeita nie mogła być już gejszą, stawała się żoną i przenosiła się do domu małżonka.

Mineko Iwasaki, jedna z najsłynniejszych gejsz w historii, w jednym z wywiadów powiedziała:

Zawód gejszy został stworzony w celu propagowania mentalnej i finansowej niezależności kobiet.

Prowadząc domy gejsz („okiya”), kobiety zajmowały się zarządzaniem niekiedy znaczną liczbą młodych dziewcząt, a także pozyskiwaniem klientów, sponsorów i nawiązywaniem znaczących kontaktów. Poprzez usługiwanie mężczyznom, gejsze w niezauważalny sposób umacniały swoją pozycję w społeczeństwie. Można więc mówić o swoistym rodzaju ruchu feministycznego kobiet.

Po II wojnie światowej, Japonki podjęły próby przywrócenia świetności pozycji gejszy. Wprowadzono nowy porządek, który silnie akcentował wyjątkowość gejsz i odcinał je od błędnego stereotypu prostytutek. W latach 60. i 70. XX wieku, gdy Japonia przechodziła szereg przemian politycznych i gospodarczych, gejsze stały się na powrót częścią życia Japonii. Nigdy jednak nie powróciły do statusu z początku wieku. Najbardziej popularne ośrodki, w których rezydują dziś gejsze to Kyoto i Tokyo.

W latach 20. ubiegłego stulecia zarejestrowanych było 80 tysięcy gejsz. W latach 40. zawód gejszy był zakazany i również w tym czasie podupadł kult tych kobiet. W 1970 roku 17 tysięcy kobiet było gejszami, dziś jest ich mniej niż tysiąc. Współczesne Japonki, decydują się na pełnienie roli gejszy w celu podtrzymania tradycji. Prócz tego, realizują swoje marzenia, studiują, pracują i zakładają rodziny.