Teruha przeszła do historii jako dziewięcio-palczasta gejsza, gwiazda epoki Meiji, znana modelka z pocztówek i fotografii tamtych czasów, zaś później jako mniszka w świątyni Buddy.

Urodziła się w Osace w 1896 roku jako Tatsuko Takaoka. Nie jest znane, w jaki sposób, ani w jakich okolicznościach dostała się do Tokio, ale w wieku 13 lat po krótkim okresie szkolenia, stała się tokijską gejszą z dzielnicy Shimbashi i przyjęła imię Teruha ( Ter - rue - ha) , co oznacza "błyszczący liść".

Na przełomie XIX i XX wieku życie gejszy z Shimbashi było sielankowe, wraz z pewnym statusem gwiazdy z nim związane. W tym czasie, fotografia staje się coraz bardziej popularną formą sztuki, a gejsze z Shimbashi  była popularnym tematem dla wielu fotografów, jak i uprzywilejowanych tematem dla wielu wydawców pocztówek. Teruha chętnie pozowała dla wielu młodych wynajętych fotografów, a nowo opublikowane pocztówki były świetną reklamą dla młodej i ambitnej Teruhy.

Młoda kobieta była świadoma, że w jej zawodzie wiele zależy od osobistego piękna i zachowania młodzieńczego wieku. Już we wczesnych latach bycia gejszą, wykorzystywała ten atut, przez co brała udział w wielu aferach z romansami w tle.

W wieku około 16 lat, zakochała się i miała złamane serce przez co próbował popełnić samobójstwo poprzez odcięcie małego palca u jednej z rąk. Po tym przylgnął do niej przydomek dziewięcio-palczastej gejszy. Wyzdrowiała po próbie samobójczej oraz złamanym serca i w wieku 23 lat wyszła za mąż za maklera, a następnie przeniosła się z nim do Nowego Jorku. Małżeństwo szybko się rozpadło i wróciła do Japonii aby ponownie wejść w społeczność gejsz. Miała ogromne problemy z uzyskaniem licencji, od kiedy rozpowszechniano plotki, że Teruha nie ma żadnego talentu. Najprawdopodobniej była to kara ze strony swoich rówieśniczek za to, że wyszła za mąż i przeniosła się do USA. Teruha powróciła do Nowego Jorku na kilka lat aby szlifować swój talent taneczny.

Po kilku latach podjęła drugą próbę aby ponownie stać się gejszą. Po przyjeździe do Japonii pobierała również lekcje tańca od innej gejszy pracującej w innej dzielnicy Tokio. Pozostała aktywna jako gejsza, na tyle ile w tym czasie mogła. Szybko ponownie weszła w stan małżeński, a jej wybrankiem stał się profesor medycyny. Postanowiła żyć jak zwykła gospodyni domowa, jednak drugie małżeństwo również nie odniosło sukcesu.
Po drugim nieudanym małżeństwie nie mogła już wrócić do pracy jako gejsza, więc imała się prac od aktorki, przez kelnerkę do modelki.

Ostatecznie Teruha zwróciła się do religii i wieku 39 lat poświęciła swój żywot Buddzie. Została mniszką w świątyni Gio-ji mieszczącej się w Sagano, starej części Kioto.

Świątynia Gio-ji została założona przez dwie siostry Gioh i Ginyo, które miały złamane serca przez tego samego człowieka, Kiyomori Taira. Siostry chciały spędzić resztę swojego życia w zupełnie kontemplacji i samotności wśród lasów bambusowych. Z biegiem lat, świątynia stała się schronienia dla wielu kobiet o  złamanych sercach. Miejsce to zaczęto nazywać  jako "Świątynia złamanych serc". Teruha stała się jednym z złamanych serc i spędziła tam resztę swych dni.

Zdjęcia od lewej: 1-3: młoda Teruha na pocztówkach i fotografiach, 4 - Teruha jako mniszka.