Maiko

Podczas bycia maiko dziewczyna przechodzi kilka etapów kształcenia się.

Cechy charakterystyczne dla maiko:

• kimono z długimi rękawami, tzw. furisode
• długi pas obi zawiązany tak, by zwisał swobodnie z tyłu
• kanzashi, czyli kwiatowe ozdoby do włosów (inne na każdy miesiąc)
• okobo - klapki na 10-15cm koturnie (jeśli maiko jest zbyt wysoka, nie nosi okobo)

Fryzury maiko:

• wareshinobu - noszona na początku kariery
• ofuku - noszona przez dwa ostatnie lata kandydowania
• sakko (sakkou) - noszona przez dwa tygodnie poprzedzające debiut jako geiko
• yakko shimada - noszona podczas Nowego Roku i 1 Sierpnia
• katsuyama - noszona podczas festiwalu Gion matsuri

Maiko zawsze czesze swoje naturalne włosy, nigdy nie nosi peruki. Ponieważ wykonanie fryzury jest bardzo kosztowne, maiko chodzi do fryzjera co 5-7 dni. Aby nie zniszczyć misternego uczesania, musi spać z podłożoną pod szyję podkładką z laki, na której jest mała poduszeczka. Jeśli podkładka w nocy się przewróci, fryzura zostanie zniszczona.

Makijaż:

• twarz i szyja są pobielone
• usta pomalowane karmazynową szminką, lecz tak, by wyglądały na mniejsze i przypominały kształtem pączek róży (młodsze maiko malują tylko dolną wargę)
• oczy obrysowane czernią i różem brwi zaznaczone są czernią, a od dołu karmazynem
• młodsza maiko maluje różem policzki

O tym, że jest bardziej doświadczoną maiko, stanowi mniejsza liczba ozdób we włosach i kanzashi, kimono z mniejszą liczbą wzorów (znajdujących się coraz niżej), a także przewaga koloru białego nad czerwonym na kołnierzyku (eri).