Kangeiko to jedna z najpowszechniejszych metod nauczania, której termin dosłownie oznacza: lekcje na zimno. W przypadku dziewczyn zaczynających pobieranie nauk w kierunku zostania gejszą, shikomi była zmuszona do ćwiczeń gry na tradycyjnych instrumentach na świeżym, mroźnym powietrzu. Dziewczyna wykonywała tak długo ćwiczenia, dopóki jej palce nie pokryły się krwią a głos nie stawał się zachrypnięty. W czasie kangeiko nie można było korzystać z nut, wymagana była nauka gry ze słuchu. Za każdy błąd czy fałszowanie nauczyciel bił dziewczynę po głowie lub rękach. Bicie było niezbyt mocne, ale sama świadomość „bicia” była dla uczennic upokarzająca. Analogicznie obwały się lekcje nauki tańca. Każdy nieprawidłowy obrót czy zapomnienie kroków wiązało się z uderzeniem przez mistrza złożonym wachlarzem.

Kangeiko stosowane jest również w dzisiejszych czasach i wiele uczniów szkół sztuk walki, codziennie rano w zimie biega boso lub półnago, hartując swoje ciało i psychikę.

Zdjęcia: powyżej kadry z filmu "Wyznania gejszy" z jednej lekcji kangeiko.
Źródło: dom-gejsz, film "Wyznania gejszy".